بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون (Parkinson) همان لرزش در زمان استراحت است که در سالمندان بیشتر دیده می‌شود، اگر چه جوانان را هم می‌تواند درگیر کند. علت بیماری پارکینسون می‌تواند مواردی مانند افزایش سن و پیشینه خانوادگی باشد. علائم پارکینسون شامل کندی در حرکات، لرزش و سختی و خشکی دست و پا و همچنین نداشتن تعادل است که می‌توان برای درمان پارکینسون از تکنیک‌های فیزیوتراپی استفاده نمود
بیماری پارکینسون چیست؟
بیماری پارکینسون یک اختلال تحلیل برنده عصبی پیشرونده و شدید در سیستم اعصاب مرکزی است. بارزترین ویژگی‌های این بیماری کاهش سلول در چند ناحیه متراکم جسم سیاه تجمع آلفا-سینوکلئین متراکم شده به خصوص در ساقه مغز، طناب نخاعی و نواحی قشری هستند.
پارکینسون به عنوان دومین بیماری تخریب کننده عصبی رایج در بین افراد پس از بیماری آلزایمر می‌باشد. 
علائم پارکینسون زمانی مشاهده می‌شوند که با از بین رفتن حدود ۸۰٪ سلول‌های تولید کننده دوپامین در مغز میانی، انتقال عصبی در عقده‌های قاعده‌ای مغز دچار اختلال شود.
بیماری پارکینسون معمولا پس از سن ۵۰ سالگی بروز کرده و میانگین سنی ابتلای آن تقریبا ۶۰ سالگی است. تقارن بیماری و سالمندی می‌تواند منجر به افزایش احتمال بی‌حرکتی گردد
بیماری پارکینسونیسم همراه با اختلالات حرکتی می‌باشد که می‌توان به سفتی عضلانی، لرزش در حالت استراحت، آکینزی یا مشکل در شروع حرکات، کاهش حرکات خود به خودی و برادیکینزی یا آهسته بودن حرکات، ضعف در حفظ تعادل، کاهش حرکات وابسته یعنی حرکات ناخودآگاه طبیعی بدن مانند تغییر حالات چهره به هنگام صحبت کردن اشاره کرد
در اثر این بیماری ۵۰ تا ۷۰ درصد نورون‌های دوپامینرژیک ناحیه متراکم جسم سیاه تخریب می شوند
انواع شایع بیماری پارکینسونیسم شامل ایدیوپاتیک، آنسفالیت لتارژیک، پارکینسونیسم ناشی از دارو یا توکسیم، پارکینسونیسم همراه با سایر اختلالات نورولوژیک و پارکینسونیسم خانوادگی است..
تاثیر ورزش در درمان پارکینسون
استفاده توام دارو درمانی با تکنیک‌های مختلف فیزیوتراپی مانند حرکت درمانی، ماساژ و تقویت گیرنده‌های حسی برای بهبود عملکرد حرکتی، سطح سلامت جسمی و روحی و کیفیت زندگی مبتلایان به پارکینسون ضرورت دارد
کندی حرکات و سفتی عضلات باعث ایجاد مشکل برای بیمار مبتلا به پارکینسونیسم می‌شود. کندی حرکات به خصوص می‌تواند باعث احساس ناتوانی در بیمار گردد که بسیار ناخوشایند است.
با ورزش منظم مشکلات حرکتی و کیفیت زندگی بیمار بهبود می‌یابد. برنامه‌های ورزشی منجر به فعال ماندن و بهبود فعالیت‌های روزمره زندگی بیمار می‌گردد. قبل از شروع یک برنامه اهداف آن باید مشخص شود.
بهتر است بیماران فعالیت بدنی خود را تا حد امکان در زمان “روشن بودن” ( زمان بهبودی علایم بیماری پس از مصرف دارو) انجام دهند. در بیماری پارکینسون پیشرفته اغلب اختلال در راه رفتن، تحرک، وضعیت ایستادن و تعادل وجود دارد.
این اختلالات ممکن است با ورزش بهبود یابند، خطر زمین خوردن نیز ممکن است کاهش یابد.
فهرست منابع
International Parkinson and movement disorder society, 2016

گردآورنده:مونا یالپانی

طراح: شهرزاد نادعلی

تایید کننده: مهندس بهمن شفیع زاده